มาตรฐานทั่งไปเป็นมาตรฐานที่ปลากัดทุกประเภทต้องมีร่วมกัน ปกติลักษณะทั่วไปจะเน้นที่ความสมบูรณ์และพัฒนาลักษณะต่างๆของปลากัด สำหรบมาตรฐานทั่วไปจะประกอบด้วย47ส่วนหลักๆ 4 ส่วนคือ โครงสร้าง รูปแบบ ความสมบูรณ์ และท่าทางอาการ
การพิจารณาโครงสร้างของปลาจะพิจารณาถึงขนาด ความสมดุล และสัดส่วนของปลา
ขนาดของลำตัว
ขนาดของปลากัดเพศผู้ ปลาประกวดโดยปกติจะต้องมีความยาวอย่างน้อย1.5นิ้ว ของปลากัดเพศเมียต้องมีความยาวอย่างน้อย 1.25 นิ้ว
ครีบหลัง ขนาดความกว้างของครีบวัดจากฐานของก้านครีบที่อยู่ตรงกลางครีบไปจรดส่วนปลายของครีบที่สูงที่สุด จะต้องกว้างอย่างน้อย1ใน4ของความยาวลำตัว
ครีบหาง ขนาดความยางของครีบหาง วัดจากจุดกึ่งกลางที่ติดโคนหาง ถึงจุดกึ่งกลางของส่วยปลายหาง (ไม่ส่วนที่ยาวที่สุด) จะต้องอย่างน้อยเป็นครึ่งหนึ่งของความยาวลำตัว
ครีบท้อง หรือตะเกียบ ไม่มีมาตรฐานกำหนดตายตัว โดยทั่วไปความกว้างและความยาวของครีบจะต้องสมส่วนกัน
ครีบอก หรือครีบหู เป็นครีบที่พิจารณาค่อนข้างยาก โดยเฉพาะถ้าเป็นครีบกระจก อย่างไรก็ตามโดยทั่วๆไปควรจะเป็นครีบที่แผ่เต็มและมีขนาดใหญ่
ความสมดุลของรูปร่าง
ปลากัดที่สวยงามสมบูรณ์ ซึ่งอาจพบค่อนข้างยาก ควรจะมีความสมดุลระหว่างสองข้างของเส้นที่ลากผ่านกลางตัวด้านข้าง ทั้งในแนวขนานและในบางชนิดจะเป็นในแนวดิ่งด้วย ซึ่งในแนวขนานอาจรวมถึงความสมดุลของครีบหางทั้ง2ซีกด้วย
สัดส่วนปลากัดที่สวยงามมักมีขนาดใหญ่ อย่างไรก็ตาม ขนาดของลำตัวจะต้องเป็นสัดส่วนที่พอดีกับขนาดของครีบด้วย จึงจะทำให้ปลาที่ครีบใหญ่มากๆก็ควรจะมี่ลำตัวขนาดใหญ่ด้วย
ประเภทของหาง
ปลากัดหางคู่ ปลากัดหางคู่จะมีลักษณะที่แตกต่างจากปลากัดห่างเดียวคือ
มีหางแยกเป็น2หาง ลักษณะที่สมบูรณ์จะแยกเป็น2ส่วน โดยสมบูรณ์ถึงโคนหาง การทับ ซ้อนของหางทั้ง2ส่วนถือเป็นลักษณะที่ดี
ปลากัด2หาง จะมีโคลนหางใหญ่เพื่อรองรับหางที่แยกเป็น2ส่วน
ปลากัด2หาง จะมีครีบหลังใหญ่กว่าในขนาดที่เกือบเท่าครีบหาง
ลำตัวของปลากัด2หาง ปกติจะอ้วนและสั้นกว่าปลาหางเดี่ยวเล็กน้อย
ปลาหางคู่ปกติครีบหลังจะใหญ่กว่าปลากัดหางเดี่ยว ครีบหลังที่สมบูรณ์ควรจะมีลักษณะขนาดรูปร่างเหมือนครีบก้น
ครีบหางเป็นครีบที่มีรูปแบบหลากหลายมากที่สุด รูปแบบโดยทั่วไป สำหรับปลาหางเดี่ยวแบ่งเป็น5รูปแบบ คือหางกลม หางรูปสามเหลี่ยม หางปลายแหลม หางย้วย และหางรูปใบโพธิ์
หางทุกรูปแบบควรมีการกระจายกันของก้านครีบเท่ากัน ระหว่างส่วนบนและส่วนล่างที่ลากผ่านแนวขนานลำตัว ปกติหางที่สมบูรณ์พิจารณาจากความกลมและแผ่เต็ม
ในกรณีของปลาหางคู่ ลักษณะหางจะเป็นลักษณะที่เชื่อมต่อกันจนปลายหางเป็นเส้นตรงหรือเว้าเล็กน้อย หรือเว้ามากเป็นรูปหัวใจ หรือหางแยกที่ซ้อนทับเกยกันหรือหางที่แยกจากกันเต็มที่โดยไม่ซ้อนทับหรือเป็นหางที่เว้าลึกในระดับต่างๆแต่ไม่แยกจากกันเด็ดขาด
ครีบก้น ลักษณะของครีบที่ดีควรจะมีขอบครีบส่วนหน้าและส่วนหลังขนานกัน และค่อยๆโค้งไปทางด้านหลัง ขอบด้านหน้าและขอบด้านหลังจะต้องไม่เรียวแหลมเข้าหากัน ลักษณะที่ดีจะต้องแผ่กว้างทำมุม และซ้อนทับเป็นเนื้อเดียวกันกับคีบหางแต่ไม่เชื่อมต่อกับครีบหาง
ครีบท้อง ลักษณะควรเหมือนใบมีดที่ด้านคมอยู่ด้านหลัง ขอบด้านหน้าโค้งเข้าเล็กน้อย ปลายแหลม ครีบทั้งคู่ควรมีความยาวและขนาดเท่ากัน และไม่ไขว้กัน ครีบจะต้องไม่สั้น หรือกว้างเกินไปและไม่ยาวหรือแคบเกินไป ครีบท้องของตัวเมียปกติจะมีลักษณะสั้นกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับส่วนของลำตัว
ครีบอก ในปลากัดเป็นครีบที่มีความสำคัญที่สุดในการว่ายน้ำและการทรงตัวในน้ำ ครีบที่สมบูรณ์ควรกว้างและยาว
สภาพของปลา
การพิจารณาสภาพของปลาจะพิจารณาจากสุขภาพของปลา และระดับความชำรุดเสียหายของครีบและลำตัว ซึ่งมีผลต่อภาพรวมของปลากัด ปลาควรจะมีความสมบูรณ์ เคลื่อนไหวกระปี้กระเป่า มีครีบและลำตัวที่สมบูรณ์
ปลาที่อายุมากเกินไปจะทำให้มีสภาพด้อยลง เช่น อาจจะโตเกินไป และก้านครีบคดงอ
ลำตัว ประเด็นหลักจะต้องดูสมบูรณ์ รอยแผล เกล็ดหลุด เกล็ดพอง หรืออาการผิดปกติใดๆบนลำตัวถือเป็นข้อด้อย
ครีบ ครีบเป็นส่วนที่ทำให้ปลากัดมีความสวยงาม ครีบปลาทั้งหมดซึ่งประกอบด้วยครีบคู่1 และครีบเดี่ยว3ครีบ ควรมีลักษณะร่วมที่เหมือนๆกันดังนี้
ก้านครีบควรจะตรง และขนาน หรือแผ่ออกอย่างเป็นระเบียบจากฐานครีบที่อยู่ใกล้ลำตัวสู่ขอบนอกของครีบ
ก้านครีบอาจยื่นยาวเลยแผนครีบ ในกรณีเช่นนี้ทุกครีบควรมีก้านครีบยื่นเลยแผ่นครีบเหมือนกัน และระยะห่างเท่าๆกัน
แผ่นครีบจะต้องเต็ม แข็งแรง ไม่ชำรุด ขอบขอบของแผ่นครีบควรเรียบ (ยกเว้นปลาที่มีก้านครีบยกเลยแผ่นครีบ) และไม่ฉีกขาด
ครีบควรจะแผ่สวยงามในรูปแบบที่เหมือนกัน
ลักษณะท่าทาง
ที่เป็นประเด็นหลักในการสังเกตคือ การพองตัว ซึ่งนอกจากจะแสดงถึงความปราดเปรียว กระฉับกระเฉง แล้วยังจะทำให้เห็นความสวยงามของสีและลักษณะอื่นๆ ท่าทีเซื่องซึมมักเป็นลักษณะของปลาที่ผิดปกติหรือปลาที่ตกใจ